Şiir Köşesi

Mustafa TAVUS: Ya Resulallah

siir-avatar

YA RESULALLAH

Seni bize anlatan rabbimizin kelamı,
Şefaat eyle bize ümmet olarak tanı,
Seni tanıdık biz çocukluktan bu yanı,
Bir başka tanış da var o da bu dünya fani.

Sana ziyaret için gelenleri duyarsın,
Alınan nefeslerden haberim olur dersin,
Şefaat bekleyenler için acep ne dersin,
Evet de ya resulallah bizim için herkes murada ersin.

Davetine uyanlar peşinden gelenlerdi,
Sana sarılan toprak bile murada erdi,
Sana uzanan eller ikiye ayrılandı,
Biri taş atmak için öbürü de öpmekti.

Mekke’den göç edince taşlar bile ağladı,
Firak ateşin bizim gönlümüzü dağladı,
Senin işlerin ise gönülleri yapmaktı,
Şeytana uyanların işi ise sapmaktı.

Ey apaçık güneşim şefaat saltanatım,
Sevgilim sevdalım Muhammedim,
Bu hasret vadisinde gönlümüz kıraç oldu,
Senin sevgin yerine dünya sevgisi doldu,
Yeşeren ümitlerim bir hazan çiçek oldu,
Tut artık elimizden ya nebi geceler sabah oldu.

Mustafa TAVUS